LETTERLIJKE Nederlandse vertaling van het gedicht van Irene Vella

 

"Het was 11 maart 2020"

 

Het was 11 maart 2020
de straten waren leeg
de winkels waren gesloten
en de mensen waren niet langer buiten

Maar de lente wist er niets van af
En zo bleven de bloemen bloeien
En de zon scheen nog steeds
En de zwaluwen keerden terug
En de lucht liet een roze en blauwe kleur zien
'S Morgens werd het brood gekneed en werden de donuts gebakken
Het werd later op de avond donker en 's morgens vroeg schenen de zonnestralen door halfopen ramen

Het was 11 maart 2020
de studenten studeerden op afstand
En de middagen waren gevuld met kaartspellen
Het was het jaar waarin je alleen uit kon gaan voor de boodschappen en voor noodhulp
Na een tijdje ging alles dicht
De kantoren ook
Het leger begon het verkeer en de grenzen te bewaken
Ziekenhuizen hadden hun capaciteit bereikt
En mensen werden zieker

Maar de lente wist hier niets van, dus het ontsprong

Het was 11 maart 2020
iedereen werd in verplichte quarantaine geplaatst
Grootouders, volwassenen en jongeren
Hele families
Op dat moment werd de angst echt
En de dagen leken allemaal op elkaar

Maar de lente wist het niet en de rozen bleven bloeien

Ondertussen ontdekten we de geneugten van samen eten
Van de verbeelding de vrije loop laten
Het reizen tijdens het lezen van een boek
Sommigen namen de tijd om een nieuwe taal te leren
Studenten slaagden voor de laatste examens en maakten zich klaar voor hun afstudeerscriptie
Mensen begonnen opnieuw te begrijpen dat ze van het leven hielden
Sommigen hielden op met het accepteren van onwetendheid
Er waren mensen die hun kantoor sloten en een taverne openden met slechts acht zitplaatsen
En de mensen die hun vriendin verlieten om hun liefde voor hun beste vriend de wereld in te schreeuwen
Sommige werden dokter om iedereen in nood te helpen


2020 was het jaar waarin het belang van echte gezondheid en genegenheid werd begrepen
Het jaar waarin de wereld leek te stoppen
En de economie ging achteruit

Maar de lente wist het niet, en bomen brachten vruchten voort.

En toen kwam de dag van bevrijding
De premier kondigde op tv aan dat de noodsituatie voorbij was
En dat het virus had verloren
Dat de Italianen allemaal samen hadden gewonnen
En dus gingen we de straat op
Met tranen in onze ogen
Zonder maskers en handschoenen
Onze buurman werd omarmd alsof hij onze broer was

Op dat moment kwam de zomer
Omdat de lente het niet wist
En het was er nog steeds
Ondanks alles
Ondanks het virus
Ondanks angst
Ondanks de dood

De lente wist van niks en daarom leerde iedereen de kracht van het leven

 

Bron: Anonieme vertaling op Facebook

Klik hier om het boek te bestellen
Klik hier om het boek te bestellen
Fotocollage door Arjen Gerritsma
Fotocollage door Arjen Gerritsma